OVER MIJ

Ik weet nog dat mijn moeder ooit zei: ‘’Jij, fysiotherapie studeren? Ik dacht écht: die gaat ooit de Pabo doen’’. Waarom ze dat zei? Ik denk omdat ik een spontane enthousiasteling ben die niet terugdeins voor een goed gesprek. Het was in ieder geval duidelijk: ik moest met mensen werken. Later op de middelbare school, en ook mede door mijn christelijk geloof, kwam ik erachter hoe bijzonder ik het menselijk lichaam vind. Alles sluit naadloos op elkaar aan en staat perfect met elkaar in verbinding. Een tijdje heb ik dan ook gedacht geneeskunde te willen studeren, maar toen ik in 6VWO al flauwviel bij een hersenoperatie van een rat wist ik; liever iets minder bloederig dan…

In fysiotherapie had ik een beroep gevonden waarbij ik zowel met het lichaam, met beweging als met mensen kon werken. Heerlijk! Ik liep er alleen regelmatig tegenaan dat ik niet alle klachten opgelost kreeg omdat ik de oorzaak ervan niet kon vinden. Als perfectionist vond dit zo vervelend dat ik ben gaan zoeken tot ik erachter kwam dat het vaak vanuit het bekken komt. Ik wist: als ik daar écht goed in wordt, dan kan ik klachten ook vaak op de lange termijn verhelpen en bij veel meer mensen een lach op hun gezicht toveren. Zelfs als mensen al tientallen jaren met klachten lopen zie ik er een uitdaging in om alle delen van het bekkengebied weer met elkaar in balans te brengen: BekkenInBalans.

Dingen die ik van cliënten vaak terug krijg zijn: ze is gezellig, spontaan, duidelijk en eerlijk in communicatie, geeft niet zomaar op als mijn lichaam ‘even niet meewerkt’ of het complex is, ze is niet zweverig maar ‘lekker no-nonsense’ en je voelt je gauw op je gemak bij haar!

Uiteraard leef ik niet om te werken en ben ik naast mijn werk vooral een sociaal dier. Ik ben graag bij mijn lieve vriend, vriendinnen en familie en wordt stiekem heel fanatiek als ik potje padel aan het spelen ben.